Πριν ξαναπαραπονεθείς, ξανασκέψου το!
Δεν ισχύει ότι το μόνο που θέλουν οι άντρες από σένα είναι το σεξ.
Αυτό είναι αστικός μύθος.
Υπάρχουν άντρες που θέλουν να συζητήσουν μαζί σου για τον Πλάτωνα, την άνοδο των ασιατικών αγορών, τη μετάλλαξη του Εργατικού Κόμματος στη Βρετανία...
Επίσης, κάποιοι θέλουν να είστε φίλοι, να πηγαίνετε στο γήπεδο ή σε βερνισάζ στο Κολωνάκι και κάποιοι άλλοι σε σέβονται ως μια πολύ ικανή συνάδελφο στη δουλειά.
...Θα' θελες!

The game
Έλα βρε κουτό, πλάκα κάνω! Φυσικά και το πρώτο και (αρχικά) το μόνο πράγμα που θέλει ένας φυσιολογικός άντρας από σένα είναι το σεξ.
Άλλωστε, κι εσύ θέλεις να θέλει (γι' αυτό όταν διάβασες την παραπάνω παράγραφο φρίκαρες!).
Θέλεις να θέλει, γιατί όσο αυτός θέλει κάτι που εσύ μπορεί -αν θέλεις- να δώσεις, παίζεται κι ένα πολύ δυνατό παιχνίδι εξουσίας (δικής σου πάνω του).
Και δε χρειάζεται να είσαι η Κλεοπάτρα ή η Λουκρητία Βοργία.
Όλο αυτό είναι ένα παιχνίδι που εφηύρε η Φύση για τη διαιώνιση του είδους.
Σκέψου, αν δεν υπήρχε, δε θα υπήρχες, δε θα υπήρχε κανείς μας και αυτές τις γραμμές μπορεί να τις σκεφτόταν μια τεράστια σαύρα μασουλώντας νωχελικά σάπια φυτά μέσα σε ένα σιχαμένο βάλτο (μπλιαχ!).

Πάμε τώρα και στο παραμύθι:
Οι άντρες θέλουν μόνο σεξ και οι γυναίκες έρωτα.
Έτσι, οι γυναίκες κατηγορούν (αγαπημένη μας ασχολία) τους άντρες ότι δεν ξέρουν να αγαπάνε.
Και οι άντρες γκρινιάζουν (πίνοντας μπύρες) ότι οι γυναίκες μιλάνε μόνο για έρωτα και το κάνουν με όλους τους άλλους εκτός από τους ίδιους.
Επίσης κάποιες ξανθιές παραπονιούνται γιατί ανακάλυψαν ότι αυτές το κάνουν τζάμπα , ενώ όλες οι άλλες το κάνουν από συμφέρον, για να κερδίσουν κάτι (100 ευρώ στο χέρι η μία, ένα σπορ αυτοκίνητο η άλλη, μια βέρα η τρίτη -η “τα θέλω όλα”!....-thanks για το συνειρμό που μου προκάλεσες Μάριε-).

Διαφορά στήθους
Όπως και να το κάνεις, το σεξ είναι εύκολο θύμα, αφού δε μιλάει και δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, εξηγώντας ότι για όλα φταίει η τεστοστερόνη, η βασική ουσία που προκαλεί σεξουαλική επιθυμία στους ανθρώπους.
Κι αφού κατά μέσο όρο το αντρικό σώμα παράγει περίπου, 20 φορές περισσότερη τεστοστερόνη από το γυναικείο, λογικό δεν είναι οι άντρες να είναι λίγο πιο (x20) κολλημένοι με το σεξ;
Με απλά λόγια, ένας άντρας (φυσιολογικός, όχι σαν αυτούς που χαζεύεις στα μεσημεριανάδικα) αισθάνεται μετά από μια μέρα χωρίς σεξ όπως μια γυναίκα μετά από είκοσι.
Κάνοντας έναν απλό πολλαπλασιασμό θα ανακαλύψεις με τρόμο ότι ένας άντρας μετά από 20 μέρες στέρησης αισθάνεται όπως μια γυναίκα μετά από 400 (σημείωση: ένας χρόνος έχει 365 μέρες!).
Αν καταλάβεις αυτή την απλή μαθηματική πράξη, θα δεις ότι δε φταίνε οι άντρες, αλλά η φύση τους.
Επίσης θα καταλάβεις (επιτέλους) ότι οι άντρες και οι γυναίκες είναι διαφορετικοί, όχι καλύτεροι ή χειρότεροι, απλώς διαφορετικοί.

Αν δεν το κατάλαβες ακόμα και επιμένεις σε χαζές φεμινιστικές θολούρες που αναμασάς σαν απόηχος των 70's, να σου πω κι ένα ακόμη μυστικό:
Ένας άντρας, θεωρητικά, μπορεί (με λίγη κακή τύχη) να γίνει μπαμπάς κάθε φορά που κάνει σεξ.
Μια γυναίκα μπορεί να γίνει μαμά μόνο μια φορά κάθε εννέα μήνες . Φυσιολογικό δεν είναι λοιπόν να έχει φροντίσει η Φύση ώστε η γυναίκα να είναι λίγο πιο επιλεκτική;
Ένα άλλο αδιαμφισβήτητο κουλό που μας έρχεται μέσα από τη σκληρή επιστημονική έρευνα, αλλά και από τα βάθη της ιστορίας, είναι το γεγονός ότι όλοι μας (το ανθρώπινο είδος) είμαστε απόγονοι κάποιων γυναικών που έκαναν, έστω και κατά λάθος, τις σωστές επιλογές.
Δεν εννοώ τις μαμάδες ή τις γιαγιάδες μας μόνο, αλλά και τις γυναίκες εκατοντάδες και χιλιάδες χρόνια πριν που, παρατηρώντας κάποιες άλλες γυναίκες να κάνουν (από την “κακιά ώρα”, από επιβολή ή από βλακεία) λάθος επιλογές και να αντιμετωπίζουν (οι ίδιες ή οι απόγονοί τους) σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, έγιναν το απόλυτο μηχάνημα σκαναρίσματος αντρών.

Σύνθημά τους ήταν:
Μόνο αν διαλέξεις τον σωστό, θα επιβιώσεις εσύ και οι απόγονοί σου.
Για τους άντρες, που σαφώς κι αυτοί έπρεπε να επιλέξουν τα σωστά γονίδια, αλλά μάλλον δεν ήταν και τόσο ικανοί στο σκανάρισμα, η Φύση επέλεξε μια μέθοδο πιο απλή:
Τους “διέταξε” να πηδάνε ασύστολα, με την ελπίδα στο πλήθος των απογόνων να υπάρξει κι ένας ικανός αριθμός επιζησόντων που θα εγγυηθούν τη συνέχεια.
Στις αρχέγονες και σκοτεινές αυτές εποχές ο άντρας που ήταν κολλημένος με μια γυναίκα (όσο σούπερ και να ήταν αυτή) είχε φανερό μειονέκτημα απέναντι σε αυτόν που εκμεταλλευόταν το χρόνο και το σπέρμα του πιο “δημιουργικά”.

Έτσι, ακόμη και να μην το ήθελαν (λέμε τώρα...),
οι άντρες εκπαιδεύτηκαν από τη Φύση, να αποζητούν όσο περισσότερο σεξ μπορούσαν, ενώ οι γυναίκες εκπαιδεύτηκαν να αποζητούν περισσότερους διεκδικητές, ανάμεσα από τους οποίους έχουν περισσότερες πιθανότητες να επιλέξουν αυτόν με τα σωστά γονίδια.
Αυτό μάλλον εξηγεί γιατί οι άντρες θέλουν ποσότητα ενώ οι γυναίκες ποιότητα και γιατί οι άντρες, αν μπορούσαν, θα πήδαγαν όποιο θηλυκό (εκτός κραυγαλέων τεράτων, ίσως) εμφανιζόταν μπροστά τους, ενώ οι γυναίκες μόνο από Τζόρτζ Κλούνεΐ και πάνω (όποιος έχει το τηλ του, παρακαλώ ας επικοινωνήσει μαζί μου, έχω σοβαρούς σκοπούς!).

Αποσυμπίεση τώρα
Η γυναίκα όμως είναι και εκπαιδευμένη (από τη Φύση πάντα, αλλά και από τη μαμά της και τη γιαγιά της) να αναζητάει τουλάχιστον ένα μίνιμουμ εχέγγυο (έρωτα, αγάπη) ότι θα τον “δέσει” και ότι θα μείνει μαζί της για να τη βοηθήσει – σε αρχέγονες εποχές να μεγαλώσει τα κουτσούβελα, στη σημερινή να της πάρει κανένα εξοχικό στη Μύκονο, ώστε να μη ζορίζεται η καημένη και δεν έχει μούτρα να εμφανιστεί στο κομμωτήριο.
Για τη γυναίκα, λοιπόν, το σεξ (θεωρητικά πάντα) έρχεται ως επιστέγασμα της συναισθηματικής δέσμευσης.
Για τον άντρα (λυπάμαι που το λέω τόσο στεγνά, αλλά δε θέλω να σε πνίξω στο σάλιο, όπως αυτός που σε πολιορκεί τόσες μέρες) το σεξ είναι μια φυσική πράξη, που απλώς χαλαρώνει την πίεση της τεστοστερόνης (θυμήσου, επί 20!) που τον ταλαιπωρεί μόνιμα.
Μόνο όταν χαλαρώσει αυτή η τρομακτική πίεση, μπορεί ένας άντρας να σκεφτεί έρωτα, αγάπη κλπ, αν βέβαια υπάρχει το κατάλληλο “υλικό” (η, έστω και φαινομενικά, σωστή γυναίκα).
Γι' αυτό συχνά ένας άντρας εξαφανίζεται αμέσως μετά το σεξ κι εσύ μένεις να κλαίγεσαι στις φίλες σου ότι “ήταν καθίκι, εκμεταλλευτής” και τα συναφή.
Μπορεί να μην ήταν τίποτα από όλα αυτά, μπορεί να ήταν μια χαρά παιδί, απλώς δεν ήταν έρωτας (ούτε εσύ η σωστή γυναίκα για εκείνον) αλλά...η πίεση της τεστοστερόνης, γιατρέ μου!
Απλή αποσυμπίεση ήθελε το παιδί.
Δυστυχώς οι γυναίκες που το παιδεύουν ξέρουν ενστικτωδώς αυτό που ήξερε και η γυναίκα της τούνδρας:ότι όσο τον κάνεις να περιμένει για το κοκό, τόσο του δίνεται ο χρόνος να σε γνωρίσει καλύτερα και να αναπτύξει συναισθήματα λίγο βαθύτερα από τα ρηχά και παιδαριώδη που τρέφει συνήθως.

Πότε όμως είναι το σωστό τάιμινγκ;
Όπως πάντα σε θέματα σχέσεων, έτσι κι εδώ το σωστό από το λάθος χωρίζεται από μια λεπτή κόκκινη γραμμή.
Εσύ αποφασίζεις, με γνώμονα ότι οι άντρες δημιουργούν συναισθήματα με το σεξ, ενώ οι γυναίκες κάνουν σεξ με συναίσθημα (αν δεν είναι της κατηγορίας “100 ευρώ στο χέρι”).

Survivor
Αυτό που πρέπει να σου μείνει από όλα τα παραπάνω είναι ότι δεν έχει νόημα να σου βγαίνει ελαφρά τη καρδία η πίκρα “γιατί οι άντρες θέλουν σεξ, ενώ οι γυναίκες συναίσθημα;”.
Και τα δυο αυτά είναι κομμάτια από το παζλ που λέγεται Επιβίωση του Είδους.
Δεν υπάρχει καμία συνωμοσία αντρών ή έλλειψη ευαισθησίας και μπλα μπλα μπλα...
Άλλωστε, ούτε εσύ θα ήθελες οι άντρες να είναι διαφορετικοί -πίστεψέ με.
Γιατί ίσως αν οι άντρες γίνουν ίδιοι μ' εμάς τις γυναίκες, η μεγαλύτερη ικανοποίηση της ζωής θα είναι κάποιο βιντεογκέιμ ή το παγωτό (του κιλού).
Αν καταλάβεις λίγο καλύτερα τον εαυτό σου, θα καταλάβεις και τους άντρες και κυρίως τον συγκεκριμένο που έχεις δίπλα σου.
Τότε θα του δώσεις να καταλάβει (σεξ, να του φύγει το μελίγγι) κι ίσως πάρεις κι όσο σιροπιαστό συναίσθημα θέλεις.

Για το http://mixed.gr ,
Τζένη Ρεμούνδου